Cztery mądrości hejterów

Uwielbiam hejterów. Serio – lubię czytać niepochlebne opinie na temat swój czy Piwolucji, bo mnie to dowartościowuje i motywuje. Za każdym razem, gdy jakiś człowieczek atakuje mój blog, wiem, że odcisnąłem się buciorem na błocie przed piwno-blogowym podwórkiem. Mówi się, że bloger bez hejterów to żaden bloger. Podpisuję się obiema rękoma. Hejterzy to fajne stworzonka, które jeszcze fajniej się wkurza (nie rozumieją sarkazmu), doprowadza do białej gorączki, a na koniec banuje. Bo ja hejterów tutaj widzieć nie chcę.

Hejter prawdę Ci powie, bo czuje się od Ciebie mentalnie lepszy pod każdym względem. Jesteś dla niego cienkim blogerem, ale jakoś nadal Ciebie czyta. Sam pewnie nie wie czemu. Być może nie mam tylu antyfanów co Tomek Kopyra (gratulacje), ale na swój temat naczytałem się niemało. Poniższa lista jest jednak uniwersalna.

Nie znasz się [na piwie]

Nikt się nie zna, a najbardziej to nie znam się ja. W sumie trochę w tym racji, ale tylko odrobina. Najprostsza linia ataku – nie warzysz piwa, więc się nie znasz. Nie będę tłumaczył ponownie, więc odsyłam do tego wpisu. Druga opcja – nie odzywałeś się za wiele na filmiku z Kopyrem w Pułapce. Trzecia opcja – kiedyś przyznałeś się, że nie wiesz wszystkiego. Nie będę tego komentował. Jesteście inteligentni.

Nikt z nas nie jest alfą i omegą – to żaden wstyd.

Wiem lepiej jak masz prowadzić bloga (chociaż sam go nie mam)

Naczelne „motto” dwóch Panów krytykantów, z czego jeden bloga miał i zrobił kilka wpisów, a drugi nawet nie ma swojego. Uderzam w stół…

Można by wymyślić przypowieść o dwóch takich co krytykowali blogerów. Nieposiadanie bloga nie przeszkadza im w tym, by wiedzieć lepiej, jak bloga prowadzić, jak podchodzić do czytelnika i ile kasy trzepać. Oraz jak ją trzepać. W blogosferze piwnej nie ma pieniędzy i raczej ich nie będzie, ale to szczegół.

Znajdują się tacy, co chcą wymusić na Tobie pewne zagrywki. Znajdują się ewangeliści, którzy w życiu nie napisali nic poza listą zakupów i odwołaniem od mandatu. Olej ich szerokim strumieniem, a najlepiej zbanuj. Szkoda nerwów. Wiesz lepiej, co dla Ciebie dobre.

Nie powinieneś tak robić/pisać/wypowiadać się

Nie używaj wulgaryzmów. Nie używaj kolokwializmów. Pij inne piwo. Nie pij tego, pij tamto. Za długo, za krótko. Za mało degustacji, za dużo ogólników. Twoje żarty są nieśmieszne.

Znasz to, prawda?

Pisz tak jak chcesz, mów jak chcesz i rób co chcesz. To Twój blog, Twoje podejście i nikt nie ma prawa mówić Ci, że wie lepiej. Słuchajmy konstruktywnej krytyki, ale hejterom-wiedzącym-zawsze-lepiej kneblujmy usta. Najlepiej banem. Działa najlepiej.

Beze mnie nie istniejesz

Hejterzy stawiają się w roli wyroczni. Twierdzą przy tym, że jeżeli przestaną Cię czytać, to coś się zmieni. Twój blog upadnie, kanał na YouTube będzie miał zero subskrypcji, a ty powiesisz się w łazience. Prawda jest taka, że to jeszcze bardziej napędza do działania. Czytając kogoś, kto mi źle wróży, na mojej twarzy gości szeroki uśmiech. Myślę wtedy: „Spierdalaj. Mam niesamowitą społeczność, jeszcze Ci pokażemy.„.

Istniejesz, dopóki piszesz bloga. Choćby nikt Ciebie nie czytał (nie wierzę), istniejesz.

Więc bierz się do roboty i pisz wytrwale. Hejterów gnieć jak mrówki.